Μητροπολιτικοί Θεοί…


 

MighMi (Mighty Miranda)

Το τοπίο μπροστά της το έβλεπε πάντοτε ως πολλά υποσχόμενο. Δεν ήταν μόνο η θετική της σκέψη, αλλά και το γεγονός ότι πετούσε. Πώς θα μπορούσε κανείς να βλέπει κακοτοπιές και εμπόδια στον αέρα; Δεν γίνεται να νιώθεις ότι κάτι θα σε σταματήσει όταν έχεις φτερά. Από την άλλη μεριά, η οπτική που αλλάζει από το ψηλά στο χαμηλά, από την πτήση στην προσγείωση είναι ικανή να σε κάνει να νιώσεις λίγο άβολα, αλλά η MighMi δεν είχε ποτέ της νιώσει ένα από τα άβολα αυτά συναισθήματα να είναι ικανά να κυριαρχήσουν στο μυαλό της.

Μητεραγήρ

Ο γερανός σήκωσε με άνεση το τεράστιο βάρος του μετάλλου που ήταν συγκεντρωμένο εμπρός του. Ο χειριστής του σκέφτηκε βαριεστημένα ότι για ακόμα μία φορά είχε βάλει το μυαλό του να αναρωτιέται πώς στο καλό μαζεύεται τόσο άχρηστο μέταλλο σε αυτή την περιοχή. Από πού προέρχεται; Σε τι μορφή ήταν παλιά; Και αν επιτελούσε, όντως, κάποιο τόσο σημαντικό έργο, ώστε να κατασκευάζεται σε τέτοιες ποσότητες, για ποιο λόγο πετιέται τώρα;

The tale of the electric seagull

He was in the middle of one of his never ending flights above the sea. The weather was so beautiful today that he could be roaming around the skies for hours. As he was enjoying the game with the cool streams of wind, he decided to lose his altitude and dip himself in the water for fun. It was a feeling that he will never forget for his entire life. An immediate electric shock savaged his body as he touched the surface of the sea. The whole situation gave him the creeps for good. What was happening? Something was wrong! He tried again and again, but every time he was trying to touch the water with his feet, a severe electric shock was shivering down his body from his nose to the wings…

Η Μουσικίσκη και οι Βραχοχελώνες της ακτής

Δεν μπορούσες να ακούσεις το κύμα. Και να ήθελες να πιάσεις τις νότες του, ακόμα και αν είχες τη δύναμη και τη δυνατότητα να αισθανθείς την αλληλουχία των ήχων που προκαλεί ένας παφλασμός δεν θα κατάφερνες ποτέ να κατανοήσεις ότι αυτοί οι ήχοι ήταν η γλώσσα στην οποία μιλούσε η Μουσικίσκη με τις Βραχοχελώνες της Ακτής. Εκείνο που μπορούσες να ακούσεις ήταν ένα σύνολο από παλμούς κυμάτων, ήχους θάλασσας γνώριμους, αλλά όχι τον πραγματικό ήχο που έβγαζε η συνεννόηση της Μουσικίσκης με τις βραχώδεις μορφές σε κάθε ακτή του κόσμου. Οι Βραχοχελώνες ήταν εκεί, σε κοινή θέα όλων, αλλά κανείς δεν μπορούσε πραγματικά να κατανοήσει την πραγματικότητά τους.

Σπλάτερ Σκίτο

Σκοτάδι… βαθύ σκοτάδι… και ησυχία…. Οι ιδανικές συνθήκες, δηλαδή, για να κάνει ανενόχλητος αυτό που έκανε χρόνια τώρα τα βράδια… Ο Σπλάτερ Σκίτο ήταν έτοιμος να χτυπήσει και απόψε. Ήταν αθόρυβος, ήταν ανίκητος, ήταν μόνος του εκεί έξω, αλλά τα θύματα του βρίσκονταν σε ύπνο βαθύ μέσα στην κρεβατοκάμαρα, ανυποψίαστα για όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν. Ο Σπλάτερ Σκιτο σκέφτηκε ότι μπορεί και να ονειρεύονταν κιόλας και αυτό ήταν κάτι που του φάνηκε τουλάχιστον ανάρμοστο… Πώς είναι δυνατόν να ονειρεύεται ένας άνθρωπος, ο οποίος ετοιμάζεται να δεχτεί τη δυσάρεστη επίσκεψη του Σπλάτερ Σκίτο;

Χορευτική Μουσική

Θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει και ως ένα από εκείνα τα γλυκά απογεύματα του φθινοπώρου… Έξω είχε αρχίσει να φυσά, όχι πολύ δυνατά, αλλά τόσο όσο χρειαζόταν προκειμένου να θεωρείται η εποχή αυτή ως ο προάγγελος του χειμώνα. Βέβαια, είναι γεγονός ότι οι εποχές είχαν εδώ και πολλά χρόνια μπερδευτεί μεταξύ τους σε τέτοιο βαθμό που οι κάτοικοι των βρώμικων μεγαλουπόλεων να κάνουν δειλά, αλλά σταθερά βήματα συνειδητοποίησης της ανεπανάληπτης οικολογικής καταστροφής, βασική αιτία της οποίας ήταν και η δική τους έμφυτη πια απληστία…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.